ازگیل ژاپنی
دانشنامه عمومی
منشأ ازگیل ژاپنی از جنوب چین است و از آنجا به ژاپن برده شده است ( بیش از ۱۰۰۰ سال کشت ) . نام کهن این میوه در چینی «لو کوآت» است به معنای نارنج سمار و در لاتین مدرن «اریو بوتریا جاپونیکا» ( اریو = پشم + بوتریاس = خوشه انگور ) خوانده می شود. نام دیگر آن آلوی شرقی، آلوی چینی و آلوی ژاپنی است. این میوه در استان مازندران و گیلان نیز کشت می شود و در زبان گیلکی بیه پس به آن انبه و گیلکی بیه پیش انبوه نیز می گویند و مازندرانی ها آن را اَزگیل ژاپنی می نامند. در دهه ۳۰ شمسی به این میوه ثریا نیز گفته می شد. در فرهنگ دهخدا از آن با عنوان انبهٔ ژاپنی . ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) یاد شده که درختی زینتی است که میوهٔ مأکول دارد و در باغات مازندران و کرج جدیداً کاشته شده است. جدیداً در مناطق مدیترانه ای دلفارد جیرفت پرورش یافته است. متأسفانه این میوه به دلیل فرسودگی زود هنگام قابلیت انبار و صادر کردن سختی دارد.
ازگیل ژاپنی (سرده). ازگیل ژاپنی ( نام علمی: Eriobotrya ) نام یک سرده از زیرخانواده آمیگدالوئیده است.
دانشنامه آزاد فارسی
اَزگیل ژاپنی (loquat)
درخت بومی همیشه سبز چین و ژاپن، با نام علمی Eriobotraya japonica، از تیرۀ گل سرخ. میوۀ گلابی شکل و طلایی رنگ آن مزۀ ترش و شیرین دلچسبی دارد.
