لغت نامه دهخدا
باذی. ( اِخ ) حسن بن ابی سعدبن حسن ، فقیه که پس از سال 330 هَ. ق. درگذشته است.
باذی
باذی. ( اِخ ) حسن بن ابی سعدبن حسن ، فقیه که پس از سال 330 هَ. ق. درگذشته است.
باذی. ( اِخ ) حسن بن ابی سعدبن حسن ، فقیه که پس از سال 330 هَ. ق. درگذشته است.
