باد جستن

لغت نامه دهخدا

باد جستن. [ ج َ / ج ِ ت َ ] ( مص مرکب ) هیجان. || بمجاز، خطری پیش آمدن. اشکالی ایجاد شدن :
چو فرمان خسرو نیاورد یاد
نگر تا سرانجام چون جست باد.فردوسی.- باد جستن کسی را ؛ اقبال کردن بخت بدو. روی آوردن خوشبختی به وی :
بیک رزم اگر باد ایشان بجست
نشاید چنین کردن اندیشه پست
ز هر سو سلاح و سپاه آوریم
بنوّی یکی تازه راه آوریم.فردوسی.رجوع به باد شود.

فرهنگ فارسی

هیجان اشکالی ایجاد شدن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال تاروت فال تاروت فال فنجان فال فنجان فال انگلیسی فال انگلیسی