باجرا

لغت نامه دهخدا

باجرا. [ ج َرْ را ] ( اِخ ) از قریه های جزیره است. ( معجم البلدان ).
باجرا. ( اِ ) غله ایست مشهور، فارسی آن گاورس است. ( الفاظ الادویه ). مأخوذ از هندی ، قسمی از ذرت. ( ناظم الاطباء ).