لغت نامه دهخدا ایوز. [ ای وَ ] ( ص ) ایواز که آراسته و پیراسته باشد. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( هفت اقلیم ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ایواز و ایوازه و ایوزه شود.
