اوقه

لغت نامه دهخدا

( اوقة ) اوقة. [ اَ ق َ ] ( ع اِ ) جماعت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
اوقة. [ ق َ ] ( ع اِ ) مغاک و چاهی که در آن آب باران گرد آید. || جای بیضه نهادن مرغ در سر کوه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

گزارش محتوای نامناسب