دانشنامه اسلامی
شرر (۳۱ بار)
بد و ضرر راغب گفته: شر آن است که همه از آن اعراض میکنند چنانکه خیر آن است که همه به آن مایل میشوند طبرسی فرموده خیر نفع خوب و شرّ ضرر قبیح است . در آیات گاهی معنی ضرر مناسب است مثل آیه فوق و گاهی معنای قبیح و بد نحو . در اقرب الموارد گوید: شرّ اسمی است جامع تمام رذائل و خطایا و در «فُلانٌ شَرُّ النّاسِ» اسم تفضیل است همزه آن در اثر کثرت استعمال حذف شده چنانکه در «فُلانٌ خَیْرُ النّاسِ». علی هذا شرّ در آیه . و نظیر آن اسم تفضیل است و ایضاً در آیه . و نظائر آن باید به قرینه «من» تفضیلیه اسم تفضیل باشد. شریر: مضرّ، مفسد، ظالم. جمع آن اشرار است . شرار النار (به کسر ش) شراره و جرقه آتش است که از آن جستن میکنند راغب گوید: علت این تسمیه اعتقاد شرّ در اخگر است. شرر (بر وزن ضرر) مطلق شراره واحد آن شرره است . آتش شراره هائی به بزرگی میافکند. شرار جمع شریر نیز آمده است. تفضیل سخن در «حسن» دیده شود.
