لغت نامه دهخدا اطرف. [ اَ رَ ] ( ع ن تف ) طرفه تر.زیباتر: و الجمهور علی ان ذکر ولد الابن بعصبهن کان فی درجتهن او اطرف منه. ( بدایة المجتهد ابن رشید ).
