لغت نامه دهخدا اشک راندن. [ اَ دَ ] ( مص مرکب ) گریستن : هَطْل ؛ اشک راندن چشم. ( منتهی الارب ) : در این افسانه شرطست اشک راندن گلابی تلخ بر شیرین فشاندن.نظامی.
