اختر کن

لغت نامه دهخدا

اخترکن. [ اَ ت َ ک َ ] ( نف مرکب ) ازجای کننده اختر :
نیزه ای اندر بنان اخترکن و جیحون مضا
باره ای در زیر ران هامون بر و گردون سپر.سنائی.

فرهنگ فارسی

( اسم صفت ) از جای کننده اختر .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت فال راز فال راز