ابیانه

لغت نامه دهخدا

ابیانه. [ اَن ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان برزرود بخش نطنز شهرستان کاشان واقع در 38 هزارگزی شمال باختری نطنز و 17 هزارگزی باختر شوسه نطنزبه کاشان. کوهستانی و سردسیر است. سکنه آن 2000 تن. آب آن از چشمه سار و 20 رشته قنات. محصول آن غلات ، انواع میوه جات و حبوبات. ( از فرهنگ جغرافیائی ج 3 ).

دانشنامه آزاد فارسی

اَبْیانه
نمونه ای از معماری بومی نمونه ای از معماری بومی نمونه ای از معماری بومی آبادی مشهور و خوش آب و هوا در دامنۀ شمال غربی کوه کرکس و در ۲۸کیلومتری شهر نطنز. کنار برزرود در درۀ جنوبی کوه پنجه علی و سه راه هنجن به مراوند و میمه قرار دارد. ارتفاع آن ۲,۲۰۰ متر و اقلیم آن معتدل مایل به سرد و خشک است. مسجد جامع ابیانه و محراب چوبی آن با تاریخ ۷۷۶ق و منبر چوبی با تاریخ ۴۶۶ق به همراه کتیبۀ به خط کوفی از دیدنی های این منطقه است. حفظ آداب و رسوم کهن از ویژگی های اصلی مردم ابیانه است به طوری که معماری ساختمان ها، بناهای تاریخی و حتی پوشاک اهالی غالباً بومی و دیدنی است و مهم ترین قطب گردشگری منطقه به شمار می رود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال سنجش فال سنجش فال تماس فال تماس فال انبیا فال انبیا