چشم سر

لغت نامه دهخدا

چشم سر. [ چ َ / چ ِ م ِ س َ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) چشم ظاهر. دیده ظاهربین. نظر. باصره. مقابل چشم باطن و چشم دل و چشم سِر و چشم جان :
کجا او را به چشم سر توان دید
که چشم جان تواند جان جان دید.ناصرخسرو.بچشم سَر نتواندش دید مرد خرد
بچشم سِر نگرد در جهان اگر دارد.ناصرخسرو.شاید اگر چشم سر ز بهر شرف
مرد درین ره یکی چهار کند.ناصرخسرو.چشم سَر ملک و چشم سِر دین است
آن جهان بین و این نهان بین است.سنائی.
چشم سر. [ چ َ / چ ِ م ِ س ِرر ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چشم باطن. چشم دل. چشم جان. مقابل چشم سَر رجوع به ماده فوق شود.

فرهنگ فارسی

چشم باطن ٠ چشم دل ٠ چشم جان ٠ مقابل چشم سر ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم