لغت نامه دهخدا پیشین گه. [ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) پیشین گاه. وقت نماز ظهر. ج ، پیشین گهان : ز پیشین گهان تا نماز دگربمیدان نشد رزم ساز دگر.نظامی ( از آنندراج ).
