هم دکان

لغت نامه دهخدا

هم دکان. [ هََ دُک ْ کا ] ( ص مرکب ) دو تن که در یک دکان کسب کنند. شریک. همکار. || به کنایه ، نزدیک و دوست صمیم :
روز و شب هم سرای و هم دکان
در دکان مرد و در سرای زنی.( هزلیات منسوب به سعدی ).