فرمان ران

لغت نامه دهخدا

فرمان ران. [ ف َ ] ( نف مرکب ) آنکه فرمان براند و حکم او را دیگران گردن نهند :
عید تو فرخ و ایام تو ماننده عید
خلق فرمان بر و تو بر همگان فرمان ران.فرخی.ز قدرت درگذر قدرت قضا راست
تو فرمان رانی و فرمان خدا راست.نظامی.رجوع به فرمان شود.

فرهنگ فارسی

آن که فرمان براند و حکم او را دیگران گردن نهند .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت فال راز فال راز