می خور

لغت نامه دهخدا

می خور. [ م َ / م ِ خُوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب مرخم ) به معنی شرابخوار است. ( از آنندراج ). میخواره. میخوار. باده گسار :
می خوران را شه اگر خواهد بر دار زند
گذر عارف و عامی همه بر دار افتد.قاآنی.|| ( اِ مرکب ) خم گلین که در آن شراب ریزند. ( آنندراج ).