لغت نامه دهخدا مؤتر. [ م ُءْ ت َرر ] ( ع ص ) نعت فاعلی از ائترار. ( منتهی الارب ، ماده ارر ). رجوع به ائترار شود. آنکه سبب می شود شتابانیدن را. ( ناظم الاطباء ). شتاباننده. ( آنندراج ).
