مهر فروز

لغت نامه دهخدا

مهرفروز. [ م ِ ف ُ ] ( ص مرکب ) که روشنائی آن چون مهر باشد. روشن چون آفتاب. که فروزش چون فروز مهر باشد :
بود دل مهرفروزش بدو
پاس شب و روزی روزش بدو.نظامی ( مخزن الاسرار ص 102 ).

فرهنگ فارسی

که روشنائی آن چون مهر باشد

فرهنگ اسم ها

اسم: مهر فروز (دختر) (فارسی) (طبیعت، کهکشانی) (تلفظ: m.-foruz) (فارسی: مِهرفروز) (انگلیسی: mehr-foruz)
معنی: ترکیب دو اسم مهر و فروز ( خورشید و تابش )، ( = مهرافروز )، ( مهرافروز