پیکر تراش

لغت نامه دهخدا

پیکرتراش. [ پ َ / پ ِ ک َ ت َ ] ( نف مرکب ) بت تراش. بتگر: فیدیاس پیکرتراشی بی نظیر بود.

فرهنگ معین

( ~. تَ ) (ص فا. ) مجسمه ساز.

فرهنگ عمید

تراشندۀ پیکر، مجسمه ساز.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه پیکر تراشد مجسمه ساز.