پس گردن

لغت نامه دهخدا

پس گردن. [ پ َ س ِ گ َدَ ] ( ترکیب اضافی ) پشت گردن. پس سر. عقب سر. قفا. مؤخر عنق. قفلة. قافیه. قفن. ( منتهی الارب ). قذال.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پشت گردن
پشت گردن پس سر

دانشنامه عمومی

پس گردن به بخش پشت گردن گفته می شود. در بسیاری از پستانداران پس گردن جایی نرم، کم احساس و شل است که مادرها برای انتقال توله هایشان و به وسیله دندان از آن استفاده می کنند. در گربه های خانگی مادر برای انتقال بچه گربه ها به لانه جدید از پس گردن آنها استفاده می کند. گربه نر در هنگام آمیزش پس گردن ماده را با دندان محکم می گیرد تا گربه ماده تکان نخورد.
در فرهنگ سنتی ژاپنی پس گردن زنان اندامی جذاب برای مردان محسوب می گردد. و زنان برای خودنمایی نوعی آرایش مخصوص برای این قسمت از بدن دارند و گاهی این ناحیه از تن را بدون پوشش می گذارند.
در فرهنگ ایرانی پس گردنی و درکونی خوردن کنایه از تنبیه سخت است.