لغت نامه دهخدا نکوادا. [ ن ِ اَ ] ( ص مرکب ) آنکه بیانی نیکو دارد. ( فرهنگ فارسی معین ) : آخر ز برای او نگه داراین پرهنر نکوادا را.انوری.|| خوش حرکات.
