نوش بخش

لغت نامه دهخدا

نوش بخش. [ ب َ ] ( نف مرکب ) که کام را شیرینی بخشد. لذت بخش :
درخشان شده می چو روشن درفش
قدح شکّرافشان و می نوش بخش.نظامی.خواجه چین گشاده کرد زبان
گفت کاین نوش بخش نوش لبان.نظامی.