نوبری

لغت نامه دهخدا

نوبری. [ ن َ / نُو ب َ ] ( حامص مرکب ) نوبر بودن. رجوع به نوبر شود.
- به نوبری ؛نوبرانه. تحفه :
نوبر صبح یک دم است اینْت شگرف اگر دهی
داد دمی که می دهد صبحدمت به نوبری.خاقانی.