معنی میسون | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

میسون. [ م َ ] ( ع ص ) کودک خوش قامت نیکوروی. ( منتهی الارب ، ماده م ی س ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
میسون. [ م َ ] ( اِخ ) نام دختر بجدل ، مادر یزیدبن معاویةبن ابی سفیان. ( از ناظم الاطباء ) ( از یادداشت مؤلف ) ( از منتهی الارب ). بنت بجدل الکلبی ، زوجه معاویه و مادر یزید. ( از حبیب السیر چ سنگی ج 2 ص 241 ) ( از العقدالفرید ج 5ص 123 و 137 و 140 و 154 ) ( از تاریخ الخلفاء ص 137 ).