لغت نامه دهخدا مهره گر. [ م ُ رَ / رِ گ َ ] ( ص مرکب ) آن که مهره سازد. ( از آنندراج ) : چو باشد مهره گر را کار با پشم به یاقوت و زمرد کی نهد چشم.امیرخسرو.
