منوچهرخان. [ م َ چ ِ ] ( اِخ ) از اعاظم لر کوچک است ، بعد از عزل علیقلی خان برادرزاده اش به ایالت ایل مذکور سرافراز شده. مدتی در آن امر نهایت استقلال داشت. در سنه 1079 هَ. ق. فوت شد و جای او به خلف ارشد او شاهوردی خان رسید. این ابیات از اوست : معنی مردی تمام از تیغ می آید برون مصرع شمشیر را خود مصرعی در کار نیست. و نیز: ابروی کماندارتو پیوسته به جنگ است مژگان رسای تو رساتر ز خدنگ است. و نیز: زلفت نتوانست دل از اهل وفا برد خط تو برون آمد و زنگ از دل ما برد.( از تذکره نصرآبادی ص 24 ).
