ملکه عصمت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عصمت ملکه ای ربانی، بازدارنده از گناه و لغزش است.
عصمت در لغت به معنای منع آمده و در اصطلاح عبارت است از لطف خدا بر بنده که مانع ترک واجبات و ارتکاب محرمات می گردد، بدون آنکه از او سلب قدرت کند عصمت در حقیقت ملکه ای ربانی است که مانع ارتکاب معصیت و میل به گناه، با قدرت بر آن می شود. از آن در باب اعتقادات برخی کتب فقهی و نیز باب حدود سخن گفته اند.
عصمت پیامبران و جانشینان آنان
از ضروریات مکتب شیعه دوازده امامی، اعتقاد به معصوم بودن پیامبران و جانشینان ایشان است. چنان که از ضروریات مکتب شیعه اعتقاد به معصوم بودن دوازده امام علیهم السّلام و حضرت صدیقه کبری ، فاطمه زهرا علیها السّلام است. خدای تعالی در آیه تطهی ر با صراحت به عصمت ایشان شهادت داده است. مقصود از معصوم بودن، محفوظ و مصون بودن آنان از هر گناهی است؛ بزرگ یا کوچک؛ به عمد یا از روی سهو و فراموشی. اعتقاد به عصمت پیامبران و نیز اهل بیت علیهم السّلام واجب و انکار عصمت آنان از سوی فردی شیعی موجب ارتداد و کفر وی می شود.
عصمت فرشتگان
اعتقاد به معصوم بودن فرشتگان از ضروریات مکتب شیعه امامی است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اعداد فال اعداد فال ورق فال ورق فال حافظ فال حافظ فال ماهجونگ فال ماهجونگ