مسنت

لغت نامه دهخدا

مسنت. [ م ُ ن ِ ] ( ع اِمص ) سال قحط. || رجل مسنت ؛ مرد قحطرسیده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
مسنة. [ م ُ س ِن ْ ن َ ] ( ع ص )تأنیث مسن. بزاد برآمده. ( مهذب الاسماء ). زن پیر.