مردمال

لغت نامه دهخدا

مردمال. [ م َ ] ( نف مرکب ) مردکش. مردم آزار. خوارکننده مرد :
ای بسا مالیده مردان را به قهر
پیشت آمد روزگار مردمال.ناصرخسرو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم