مختبی

لغت نامه دهخدا

مختبی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) پنهان و مخفی شده. مُخَتبِی :
هیچ می گویند کان خانه تهی است
بلکه صاحب خانه جان مختبی است.مولوی.و رجوع به اختباء شود.
- مختبی کردن ؛ پنهان کردن :
کرده یوسف را نهان و مختبی
حیلت اخوان ز یعقوب نبی.مولوی.رجوع به ماده قبل شود.
مختبی ٔ. [ م ُ ت َ ب ِءْ ] ( ع ص ) ( از «خ ب ء» ) پنهان و مخفی و پوشیده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || پنهان کننده و پوشنده. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به ماده بعد شود.

فرهنگ فارسی

پنهان شده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال درخت فال درخت فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال انبیا فال انبیا فال شمع فال شمع