محصی

لغت نامه دهخدا

محصی. [ م ُ ] ( ع ص ) احصاکننده. محاسب. شمارنده. ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسماء ). حساب کننده. شمارکننده. || دانا. ( مهذب الاسماء ). دریابنده و داننده. ( ناظم الاطباء ). || توانا. قوی. ( مهذب الاسماء ) ( ناظم الاطباء ).
محصی. [ م ُ ] ( اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
محصی. [م َ صی ی ] ( ع ص ) گرفتار سنگ مثانه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

گرفتار سنگ مثانه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم