گل جبین

لغت نامه دهخدا

گلجبین. [ گ ُ ج َ ] ( ص مرکب ) آنکه صورت او چون گل باشد. آنکه جبینی چون گل دارد :
با خسان آن گلجبین گر سیر گلشن میکند
زود گلهای پشیمانی به دامن میکند.ظهوری ( از آنندراج ).|| از اسمای محبوب است. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

۱ - آنکه پیشانیی چون گل لطیف دارد ( معشوق ) . ۲ - آنکه چهره ای چون گل لطیف دارد ( معشوق ) .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم