گرد و خاکی

لغت نامه دهخدا

گرد و خاکی. [ گ َدُ ] ( ص نسبی مرکب ) آلوده به گرد و خاک. گردآلود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آلوده بگردو خاک گرد آلود .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم