چند و چون

لغت نامه دهخدا

چند و چون. [ چ َ دُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) کم و کیف.
- بی چند و چون ؛ بی گفتگو.
- گذشته از چند و چون ؛ مافوق کم و کیف :
ز هر چیز گنجی به پیش اندرون
شمارش گذر کرده از چند و چون.فردوسی.