پرنیان بر

لغت نامه دهخدا

پرنیان بر. [ پ َ ب َ ] ( ص مرکب ) آنکه بری نرم و لطیف دارد :
پری خواندم او را وز آنروی خواندم
که روی پری داشت آن پرنیان بر.فرخی.ز ساقیان پریروی پرنیان بر گیر
میئی چنانکه چو جان در بدن بود، در دَن.سوزنی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه بروبالایی چون پرنیان دارد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم