معنی وریه | لغت یاب

وریه

لغت نامه دهخدا

( وریة ) وریة. [ وَ ی َ ] ( ع اِ ) فروزینه آتش از لته و هیزم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آنچه آتش بدان افروخته گردد از لته و هیزم. ( از اقرب الموارد ).
وریة. [ وَ ری ی َ ] ( ع ص ) مؤنث وری ؛ یعنی فربه. ( ناظم الاطباء ).
وریة. [ وُ رَی ْ ی َ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر رئه یعنی شش کوچک. ( ناظم الاطباء ).