لغت نامه دهخدا وذیل. [ وَ ] ( ع اِ ) وذائل. ج ِ وذیلة. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). به معنی آیینه و پاره ای از سیم جلاداده. رجوع به وذیلة شود.
