لغت نامه دهخدا هوس بردن. [ هََ وَ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) هوس داشتن. خواستن : هوس تو هیچ طبعی نبرد که سر نبازدز پی تو هیچ مرغی نپرد که پر نریزد.سعدی.
