لغت نامه دهخدا
هورة. [ رَ ] ( ع اِمص ) تهمت و بدگمانی. ( منتهی الارب ). اسم است از هاره. ( اقرب الموارد ).
هوره. [ ] ( اِ ) اسم فارسی خبازی است. ( مخزن الادویه ).
هوره. [ رِ ] ( اِخ ) دهی است از بخش حومه شهرستان شهرکرد. دارای 1142 تن سکنه ، آب آن از قنات و زاینده رود و محصول عمده اش کشمش ، بادام ، برنج و انگور است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ).
