هنگویه

لغت نامه دهخدا

هنگویه. [ هَِ ی َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش بستک شهرستان لار. دارای 898 تن سکنه ، آب آن از چاه و محصول عمده اش غله ،خرما و صیفی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

دانشنامه عمومی

هُنگویه شهری از توابع بخش جناح شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده است. هنگویه در ۶۰ کیلومتری جنوب غربی شهر بستک واقع است.
محدوده آن از شمال محدودبه کوه مقسم واقع بین شهر کوهیج وشهرهنگویه ، از جنوب رودخانه مهران، از مغرب به روستای عالی احمدان از مشرق به روستای گِزَه منتهی می شود.
هنگویه سومین شهر پرجمعیت شهرستان بستک می باشد. مردم هنگویه به زبان فارسی و گویش محلی تکلم می کنند؛ که از اهل سنت و از پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۴٬۲۹۵ نفر ( ۱٬۱۴۰خانوار ) بوده است.
دارای لوله کشی آب، برق، تلفن، مرکز تقویت امواج تلفن همراه، دبستان، مدرسه راهنمائی، مدرسه استثنایی دبیرستان درمانگاه و خانه بهداشت است. ورزشگاه چمن مصنوعی سالن ورزشی فوتسال نه باب مسجد، ۷۵ باب آب انبار برکه، ۴۰۰۰ اصله نخل دیم، و زمین دیم ۵۰۰۰ من ( ۲۰۰۰ کیلوگرم ) ۳ دستگاه پمپ آب دارد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم