لغت نامه دهخدا هنربخش. [ هَُ ن َ ب َ ] ( نف مرکب )آنکه هنر نماید و به دیگران هنر آموزد : کو آنکه سخندان مهین بود به حکمت کو آنکه هنربخش بهین بود به آداب.خاقانی.
