هفت چشم

لغت نامه دهخدا

هفت چشم. [ هََ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) موجودی که دارای هفت چشم باشد :
آن پادشاه ده سر و شش روی و هفت چشم
با چار خصمشان به یکی خانه اندرند.ناصرخسرو.

موجودی که دارای هفت چشم باشد .