لغت نامه دهخدا هفت تابنده. [ هََ ب َ دَ/ دِ ] ( اِ مرکب ) سیارات سبع. هفت کوکب : اخترانند آسمانْشان جایگاه هفت تابنده دوان در دود و آه.رودکی.
