لغت نامه دهخدا نرگس بیدار. [ ن َ گ ِ س ِ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از چشم : خوابگهی بود سمنزار اوخواب کن نرگس بیدار او.نظامی.
