مستاجره

لغت نامه دهخدا

( مستأجرة ) مستأجرة. [ م ُ ت َءْ ج َ رَ ] ( ع ص ) اجاره کرده شده.
- عین مستأجره ؛ مورد اجاره.
مستأجرة. [ م ُ ت َءْ ج ِ رَ ] ( ع ص ) مؤنث مستأجر، اجاره کننده. کرایه کننده. رجوع به مستأجِر و استیجار شود.