دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
مزج (۳ بار)ها (۱۳۹۹ بار)
آمیختن. «مَزَجَ الشَّرابَ بِالْماءِ مَزْجاً: خَلَطَهُ بِهِ». . مزاج مصدر است و به معنی ممزوج «مایَمْزُجُ بِهِ» نیز آید مراد از آن در آیه معنای دوم است یعنی آنچه به شراب اهل بهشت آمیخته شده از تسنیم است و آن چشمه ایست که مقربون از آن مینوشند. . . مِزاج در هردو آیه به معنی مفعول است و این لفظ بیشتر از سه بار در قران مجید نیامده است.
