معنی محمودا | لغت یاب

محمودا

لغت نامه دهخدا

محمودا. [ م َ ] ( اِخ ) بروجردی. از شاعران معاصر نصرآبادی صاحب تذکره است و نصرآبادی در حق وی گوید: بی تکلف سخنانی داشت که از نمکی خالی نبود. مدتی مقیم هند بود و سپس به اصفهان بازگشت. تخلص شعری او یتیم است و این دو بیت از اوست :
من عاشقم و یار به کام دگران است
چون غُرّه شوال که ماه رمضان است.
کوه غم بر دل نشست و آه سردی برنخاست
آسمانی بر زمین افتاد و گردی برنخاست.( تذکره نصرآبادی ص 395 ).