لغت نامه دهخدا قلنبه. [ ق ُ لُم ْ ب َ / ب ِ ]( اِ ) درشت. ناهنجار. نتراشیده و نخراشیده. قلمبه.- قلنبه سلمبه ؛ غلنبه سلنبه : کلمات قلنبه سلمبه.- قلنبه گو ؛ غلنبه گو. آنکه کلمات درشت و نامأنوس بکار برد.- قلنبه گویی ؛ غلنبه گویی. عمل قلنبه گو.رجوع به غلمبه و غلنبه شود.