لغت نامه دهخدا
قراجه قیه. [ ق َ ج ِ ق َ ی َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج مراغه. واقع در 17500گزی شمال باختری قره آغاج و 7000 گزی جنوب شوسه مراغه به میانه. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و معتدل مالاریایی و سکنه آن 295 تن است. آب آن از رودخانه و محصول آن غلات ، نخود، بزرک و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).