قابل زراعت

لغت نامه دهخدا

قابل زراعت. [ ب ِ ل ِ زِ ع َ ] ( ص مرکب ) قابل کشت. کشتنی.

فرهنگ فارسی

قابل کشت کشتنی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم